Naar Leeuwarden!
Voordat ik met Mario afreisde naar Schiermonnikoog voor het SchierSong Festival waren wij te gast bij Omrop Fryslan in Leeuwarden.
Bepakt en bezakt vertrokken 's morgens vroeg met de trein om rond een uur of 12 op de plaats ter bestemming aan te komen. Nog voor we binnen stonden kregen we de slappe lach omdat we er nogal verfomfaaid uitzagen met al die rommel die we bij ons hadden. We leken meer op kermisklanten dan muzikanten. Gelukkig werden we warm verwelkomt door Afke-Nynke Feddema, de gastvrouw van het programma. Er werd koffie aangeboden maar al snel werd ons gevraagd om te komen sound-checken.
"Zouden jullie in een bus kunnen spelen?" werd ons gevraagd, en dit kwam mij niet vreemd voor. Immers, op het SchierSong Festival ben ik samen met andere songwriters begonnen in de Utrechtse stadsbus die iedere zomer daar op het strand geplaatst werd.
Nieuwsgierig liepen we achter de radio-crew aan en Afke zei meteen al: "Dit is echt iets voor jou, Annette, je gaat het leuk vinden!"
En jawel, er stond een oude bus achter de studio die daar tijdelijk geplaatst was. Wij namen plaats achterin en nadat camera en geluid vrij snel afgestemd waren, speelden wij Those Words en What I really Am voor een klein publiek dat ook ingestapt was.
Daarna verhuisde iedereen weer naar de studio. Daar speelden ook andere muzikanten en werden er interviews gehouden. Op een gegeven moment waren wij weer aan de beurt.
En weet je waar ik goed in ben? In het beantwoorden van vragen die niet gesteld worden :) Nog voor ik het liedje Beggars ging spelen werd mij gevraagd waar ik door geinspireerd raak om een liedje te schrijven. Ik vertel hoe ik op straat heb gespeeld en daar veel in aanraking kwam met bedelaars en dat vind ik een interessant onderwerp dus heb ik daar een liedje over geschreven. Dan stelde hij de vraag die hij niet stelde... ik dacht dat hij vroeg welke kleur het liedje Beggars heeft. Jeetje, wie vraagt nou welke kleur een liedje heeft, hoe haal ik het in mn hoofd om dat te denken? Maar goed, ik leef een beetje in mijn eigen sterk gekleurd wereldje en zat nogal in de kleur geel. Als emoties iets sterker zijn (ik was natuurlijk een beetje zenuwachtig) worden de aanwezige kleuren in mijn hoofd ook heftiger, en blijkbaar wilde ik dat onbewust toch even kwijt aan de mensheid. Dus plotseling kwam mijn verhaal over synesthesie er uit, waarbij ik ondertussen zag dat het aanwezige publiek mij zeer gefronsd aan zat te kijken, inclusief de interviewer. Nee, ik kom niet van een andere wereld, ik ben gewoon een gemiddelde synestheet, dat wil zeggen dat je automatische kleuren verbindt aan cijfers, letters, dagen van de week, emoties enz zie: .Synesthesie
Pas toen ik de gehele opname terugzag, hoorde ik dat die vraag mij helemaal niet gesteld werd, maar nu weet in ieder geval iedereen dat het akkoord A mineur de kleur geel draagt en dat die kleur dominant is tijdens het liedje Beggars...We hebben een paar hele leuke uurtjes gehad in de studio, hele toffe sfeer en gastvrije mensen.
Na ons optreden namen wij een taxi terug naar het station, om daar nog wat rond te hangen tot we de bus namen naar het Schiermonnikoog. Op Schiermonnikoog gingen wij een fantastisch leuke week tegemoet! Dat wisten we toen al, maar daarover later meer.
HIeronder een opname op youtube van de liedjes die we speelden tijdens de uitzending. Goed geluid!
Voordat ik met Mario afreisde naar Schiermonnikoog voor het SchierSong Festival waren wij te gast bij Omrop Fryslan in Leeuwarden.
Bepakt en bezakt vertrokken 's morgens vroeg met de trein om rond een uur of 12 op de plaats ter bestemming aan te komen. Nog voor we binnen stonden kregen we de slappe lach omdat we er nogal verfomfaaid uitzagen met al die rommel die we bij ons hadden. We leken meer op kermisklanten dan muzikanten. Gelukkig werden we warm verwelkomt door Afke-Nynke Feddema, de gastvrouw van het programma. Er werd koffie aangeboden maar al snel werd ons gevraagd om te komen sound-checken.
Nieuwsgierig liepen we achter de radio-crew aan en Afke zei meteen al: "Dit is echt iets voor jou, Annette, je gaat het leuk vinden!"
En jawel, er stond een oude bus achter de studio die daar tijdelijk geplaatst was. Wij namen plaats achterin en nadat camera en geluid vrij snel afgestemd waren, speelden wij Those Words en What I really Am voor een klein publiek dat ook ingestapt was.
Daarna verhuisde iedereen weer naar de studio. Daar speelden ook andere muzikanten en werden er interviews gehouden. Op een gegeven moment waren wij weer aan de beurt.
En weet je waar ik goed in ben? In het beantwoorden van vragen die niet gesteld worden :) Nog voor ik het liedje Beggars ging spelen werd mij gevraagd waar ik door geinspireerd raak om een liedje te schrijven. Ik vertel hoe ik op straat heb gespeeld en daar veel in aanraking kwam met bedelaars en dat vind ik een interessant onderwerp dus heb ik daar een liedje over geschreven. Dan stelde hij de vraag die hij niet stelde... ik dacht dat hij vroeg welke kleur het liedje Beggars heeft. Jeetje, wie vraagt nou welke kleur een liedje heeft, hoe haal ik het in mn hoofd om dat te denken? Maar goed, ik leef een beetje in mijn eigen sterk gekleurd wereldje en zat nogal in de kleur geel. Als emoties iets sterker zijn (ik was natuurlijk een beetje zenuwachtig) worden de aanwezige kleuren in mijn hoofd ook heftiger, en blijkbaar wilde ik dat onbewust toch even kwijt aan de mensheid. Dus plotseling kwam mijn verhaal over synesthesie er uit, waarbij ik ondertussen zag dat het aanwezige publiek mij zeer gefronsd aan zat te kijken, inclusief de interviewer. Nee, ik kom niet van een andere wereld, ik ben gewoon een gemiddelde synestheet, dat wil zeggen dat je automatische kleuren verbindt aan cijfers, letters, dagen van de week, emoties enz zie: .Synesthesie
Pas toen ik de gehele opname terugzag, hoorde ik dat die vraag mij helemaal niet gesteld werd, maar nu weet in ieder geval iedereen dat het akkoord A mineur de kleur geel draagt en dat die kleur dominant is tijdens het liedje Beggars...We hebben een paar hele leuke uurtjes gehad in de studio, hele toffe sfeer en gastvrije mensen.
Na ons optreden namen wij een taxi terug naar het station, om daar nog wat rond te hangen tot we de bus namen naar het Schiermonnikoog. Op Schiermonnikoog gingen wij een fantastisch leuke week tegemoet! Dat wisten we toen al, maar daarover later meer.
HIeronder een opname op youtube van de liedjes die we speelden tijdens de uitzending. Goed geluid!
