woensdag 4 mei 2016

Herdenking 4 mei

Afgelopen avond zong ik op de Dodenherdenking 4 mei aan de Kamperfoelieweg.
Dit was weer een bijzondere gebeurtenis. Het is niet de eerste keer dat ik hier een bijdrage aan mag leveren. Vorig jaar en het jaar daarvoor mocht ik er ook bij zijn. Jos de Rooij was voorzitter van dit gebeuren, maar helaas is hij veel te vroeg overleden. Zijn vriend Paul Vonk nam het dit jaar over. De herdenking begon dan ook met een terugkijken naar Jos. Dat deed mij heel veel. Chris Keulemans  hield een toespraak die mij raakte. We luisterden naar een opname van Jos waarbij hij het lied over Harry zong. Dit lied heb ik vorig jaar nog gerepeteerd, samen met Chris, bij Jos thuis. Dat was een bijzondere repetitie want het was heel knus en intiem, ondanks de zwaarte van het onderwerp.  Het was gek om Jos zijn stem te horen vanavond,  maar ook mooi.

Vanavond zong ik een gedicht van Willem Wilmink. Mij was gevraagd om dit gedicht op muziek te zetten. Het leuke vond ik dat Jacqueline Fleskens, dirigente van het Volks-operakoor van Amsterdam-Noord - er een mooie tweede stem bij bedacht heeft. Afgelopen maandagavond om notabene 22.30 uur (godsamme, lekker op tijd) hebben we de tweede stem erbij bedacht ( na haar repetitie met het koor) in het kantoortje van buurthuis Van Der Pek en vlak voor de uitvoering vanavond kwam Milou er nog bij met haar derde stem in de huiskamer ergens aan de Kamperfoelieweg toen we nog snel even gingen repeteren. Heel tof, die meiden, echt top gedaan!

Het is een hele eer en zeer bijzonder om iets bij te dragen aan de 4 mei herdending. Deze herdenking heeft altijd grote impact op mij. Wat er in de Tweede Wereldoorlog gebeurd is, is te erg voor woorden. Maar het blijft maar doorgaan.
Ik ben leerkracht van groep 8 op een basisschool in Amsterdam. Nooit zal ik vergeten die leerling wiens vader was gevlucht uit Koerdistan die tegen mij zei toen ik lessen gaf over de Tweede Wereldoorlog en de 4 mei herdenking:: Ach juf, al die herdenkingen... de wereld verandert niet en zal ook nooit veranderen..."  Ik stond met mijn mond vol tanden... ik wilde hem geruststellen maar kon slechts zeggen:" We moeten het blijven proberen, we mogen niet opgeven."
Het gaat in mijn visie vooral om bewustzijn. Het bewustzijn van wat je denkt, ziet, voel en ervaart,  en of je gelooft dat er iets veranderd moet en kán worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Translate